Του Κωστή Ανετάκη
Η επικράτηση της Κοινωνιστικής Επανάστασης θα επέλθει, όπως προείπαμε, με πολιτικά μέσα. Τα όπλα θα τα πάρουμε μονάχα σε περίπτωση ένοπλης ξένης εισβολής. Δεν έχουμε σκοπό να σύρουμε τη χώρα σ’ έναν ακόμα καταστροφικό εμφύλιο, προκειμένου να επικρατήσουν οι απόψεις μας.
Πεποίθησή μας αποτελεί ότι ο ελληνικός λαός είναι αυτός που πρέπει να επιλέξει πώς θέλει να είναι αύριο η πατρίδα του. Αν δηλαδή αυτό που βιώνει σήμερα κι αυτό που του έχουν προδιαγράψει ως αναπόφευκτο μέλλον, είναι πράγματι το επιθυμητό γι’ αυτόν.
Για να μπορεί όμως κάποιος να επιλέξει, θα πρέπει προηγουμένως να του έχουν δοθεί επιλογές. Πολλή μέχρι σήμερα κριτική έχει ασκηθεί στο αποτυχημένο ελλαδικό μοντέλο, όμως κανείς δεν έχει παρουσιάσει μια αληθινή εναλλακτική στον ελληνικό λαό, ώστε να ζητήσει ειλικρινά κι επάξια την έγκρισή του.
Ο Κοινωνισμός δεν είναι ωστόσο ένα κίνημα καταγγελίας. Πιστεύουμε ότι μπορεί κανείς να καταρρίψει ένα αποτυχημένο μοντέλο, μόνο προτείνοντας ένα άλλο, λειτουργικό και συνεπές.
Στα παρακάτω θα παρουσιάσουμε σε αδρές γραμμές το πολιτικό-οικονομικό μοντέλο της Ελληνικής Πολιτείας, το στρατηγικό πλάνο του κινήματός μας.
Μόλις ο ελληνικός λαός μας δώσει τη δικαιοδοσία, ο πρώτος μας στόχος θα είναι η απελευθέρωση της χώρας από την Ευρωκρατορία. Μέχρι σήμερα η σχετική συζήτηση εξαντλήθηκε στο περιβόητο ζήτημα του νομίσματος, πράγμα που εντέλει αποπροσανατόλισε τα λαϊκά στρώματα, που δεν οφείλουν να γνωρίζουν τα οικονομικά σαν την αλφαβήτα. Κατά τη δική μας εκτίμηση, το πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό, ζήτημα δηλαδή βούλησης, παρά οικονομικό και πολύ λιγότερο νομισματικό.
Μοντέλα άμεσης απεξάρτησης της χώρας από την οικονομική κατοχή έχουν ευτυχώς παρουσιαστεί μέχρι σήμερα, αν και κανένα ολοκληρωμένο. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, οι τεχνοκρατικές λεπτομέρειες μέλλουν να καθοριστούν, μέσα από ευρύ διάλογο κι εκτεταμένη ζύμωση στα πλαίσια της εξεγερμένης κοινωνίας. Η συλλογική διάνοια έχει πολλά περισσότερα να συνεισφέρει απ’ ό,τι εμείς.
Σε πολύ γενικές γραμμές, και μόνο για να δοθεί ένα πολιτικό στίγμα των πραγματικών μας προθέσεων, θα πούμε ότι μόλις μας δοθεί η δικαιοδοσία, τα πρώτα βήματα της Μεταβατικής Κυβέρνησης πρόκειται χοντρικά να είναι τα εξής:
Παράλληλα:
Όμως Μεταβατική Κυβέρνηση δεν σημαίνει Δικτατορία. Ούτε πρόκειται να λάβει τη δικαιοδοσία με κάποιου είδους πραξικόπημα. Η υφαρπαγή της εξουσίας δεν αποτελεί επιδίωξή μας, ούτε συνάδει με τις ιδέες μας.
Ο Κοινωνισμός θα επικρατήσει υπό το θέλημα του λαού, ειδάλλως θα αποτύχει σε πρωταρχικό επίπεδο. Θέλουμε να ενώσουμε τους Έλληνες, όχι να τους διχάσουμε και πάλι.
Δεν θα επιβληθεί λογοκρισία. Οι ιδέες μας είναι τόσο ισχυρές, που κάτι τέτοιο δεν θα μας εξυπηρετεί. Απεναντίας, η οικουμενική μας υπόσταση θα έχει ανάγκη την ελεύθερη διάδοση των ιδεών, για να απευθυνθεί στις εργατικές τάξεις της Ευρώπης προς συμπαράσταση.
Χρειαζόμαστε τη στήριξη του λαού σε όλα τα επίπεδα. Οι λαϊκές δυνάμεις θα πρέπει να είναι δυναμικά ενεργές και να μπορούν να αυτοοργανώνονται και να ανθίστανται στις δυνάμεις της διεθνούς προπαγάνδας, που βεβαίως θα οργιάσει σε κείνο το διάστημα.
Μια τέτοια κοινωνική κινητοποίηση μπορεί να συμβεί μόνο σε συνθήκες ελεύθερης αλληλεπίδρασης. Όχι με τανκς και αστυνομικά μέτρα. Η αστυνομία θα έχει καλύτερες και πιο επείγουσες δουλειές να κάνει κείνο τον καιρό, παρά να παραφυλάει τον λαό, και ο στρατός θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή για να διαφυλάξει τα εθνικά μας σύνορα.
Η αυστηρότητά μας θα εξαντληθεί στους επίορκους κουστουμαρισμένους κατσαπλιάδες, επί εγκλημάτων για τα οποία βοά ολάκερη η πλάση.
Κάθε μας τέτοια ενέργεια θα αυξάνει τη συμπαράσταση του λαού, που θα βλέπει τις υποσχέσεις για πρώτη φορά να εκπληρώνονται κι αυτούς που τόσα χρόνια ξεδιάντροπα τον καταπίεζαν και τον λοιδορούσαν, να παίρνουν επιτέλους το δρόμο της δικαιοσύνης.
Στα ειδικά δικαστήρια που θα συστήσουμε, θα προστεθεί λαϊκό σώμα ενόρκων, κατά το αμερικάνικο πρότυπο.
Όσοι καλοταϊσμένοι του απερχόμενου πολιτικού συστήματος και της κομματικής ευνοιοκρατίας επιχειρήσουν να δημιουργήσουν δυσαρέσκεια και να προκαλέσουν αντιδράσεις, καθώς θα μυρίζονται την απώλεια των προνομίων τους, θα βρουν μπροστά τους ενωμένο το Ταξικό Έθνος και θ’ αναγκαστούν να λουφάξουν, όπως πάντοτε γνωρίζουν να κάνουν σε δύσκολες συνθήκες.
Κείνες θα ‘ναι μέρες ανάτασης και χαράς, θα μείνουν χαραγμένες στη συνείδηση των Ελλήνων σαν Επανάσταση κι Αναγέννηση, μέρες Κοσμογονίας.
Σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Επανάσταση θα εξαπλωθεί ραγδαία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα έχουν πολλά προβλήματα στην αυλή τους, για να μπορούν να μας χτυπήσουν ενωμένες και σύσσωμες, όπως θα ήταν λογικό να περιμένει κανείς από δαύτες.
Η επικοινωνιακή μας πολιτική ωστόσο, καθ’ όλη τη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, θα είναι τέτοια, που όσο περισσότερο προσπαθούν να χτυπήσουν την Κυβέρνησή μας, τόσο μεγαλύτερες αντιδράσεις αυτό θα προκαλεί στην κοινή τους γνώμη.
Η αυστηρότητα η οποία διαπνέει το σχέδιό μας, κατά την αδρή περιγραφή των στόχων της Μεταβατικής Κυβέρνησης, δεν αποτελεί βασική αρχή του Κοινωνισμού. Μια ζωντανή κοινωνία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει μέσα σε περιβάλλον υπερβολικής αυστηρότητας, ακόμα κι αν αυτή θεωρηθεί για κάποιους δίκαιη.
Πρόκειται για ένα απαραίτητο ενδιάμεσο στάδιο, με στόχο την απελευθέρωση της χώρας και του λαού από την ξένη επιβολή και από τους ντόπιους τοποτηρητές της.
Η ανοικοδόμηση της Ελλάδας, μετά από διακόσια χρόνια Κοτζαμπάσικου πλιάτσικου, εν μέσω ανθρωπιστικής κρίσης και διεθνούς χάους, υπό συνθήκες έσχατης διαφθοράς, δεν μπορεί να γίνει με μοίρασμα λουλουδιών. Η απόδοση Δικαιοσύνης για πολύ σοβαρά κι αποδεδειγμένα εγκλήματα, οφείλει να είναι αυστηρή, ειδάλλως δεν θα ‘ναι δίκαιη. Για να μπορεί να διαθέτει αύριο η Δικαιοσύνη μας τη χάρη της επιείκειας, πρέπει ν’ αποδείξει σήμερα τη σοφία της αυστηρότητας. Αλλιώς το ζύγι δε θα ‘ναι πια ποτέ σωστό.
Η Δημοκρατία μας, η Ελληνική Πολιτεία, θα στηθεί πάνω στην προσαρμογή ανάμεσα στην Αυστηρότητα και την Επιείκεια. Και το μέτρο της προσαρμογής αυτής δεν θα το κατέχει κανένας πεφωτισμένος, παρά ο ίδιος ο λαός, ο Αριστοτελικός Πολίτης του μέλλοντος.
Η αίσθηση περί δικαίου θα είναι συνισταμένη της βούλησης της ίδιας της κοινωνίας, υπό το φως μιας Ελληνικής Ανθρωπιστικής Παιδείας, για την οποία θα μιλήσουμε συνοπτικά στα παρακάτω.
Πολλοί θα βιαστούν να χαμογελάσουν σε τούτο το σημείο. Όταν αναφέρεται ο λαός ως εγγυητής του πολιτεύματος, τις περισσότερες φορές υποκρύπτεται από πίσω κάποια νέα ελίτ, που θα βάλει τον εαυτό της να καθίσει στο σβέρκο των υπόλοιπων, ενώ ευαγγελίζεται τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία. Πόσες φορές άραγε είδαμε τούτο το έργο κατά τους προηγούμενους αιώνες.
Ο Κοινοτισμός όμως ανήκει σε τούτο τον αιώνα, τον οποίο δεν εννοεί να δεχτεί ως απλή συνέχεια κι επανάληψη του 20ου των δεκάδων εκατομμυρίων θυμάτων πολέμων. Βρισκόμαστε στην εποχή που το παλιό έχει πεθάνει κι εμείς οραματιζόμαστε να είμαστε το νέο που θα γεννηθεί, όχι τα τέρατα που περιδιαβαίνουν στο ενδιάμεσο.
Κάποιοι άλλοι πάλι, θ’ αρχίσουν να καγχάζουν. Αν δεν υπάρχει μια ελίτ, θα πούνε, να οργανώνει το πόπολο, μόνο εικόνες χάους και οχλοκρατίας μπορούν να μας έρθουνε στο νου.
Εμείς είμαστε ωστόσο κείνοι που θα γελάσουν τελευταίοι. Η Ελληνική Πολιτεία είναι ένα πρότυπο μοντέλο άμεσης δημοκρατίας, μελετημένο ώστε ν’ απαντάει στη πράξη στα παραπάνω ερωτήματα.
Δεν χρειάζεται καμιά ελίτ, πολιτική ή πνευματική, να της υποδείξει το σωστό, όμως έχει τον τρόπο να μην εκπίπτει στην οχλοκρατία. Ένα λειτουργικό μοντέλο ικανό να αυτοοργανώνεται και να προσαρμόζεται διαχρονικά στις ανάγκες του εσωτερικού κι εξωτερικού του περιβάλλοντος, ένα πρότυπο ζωντανής αυτόνομης κοινωνίας. Είναι κάτι τέτοιο δυνατόν; Ο Κοινωνισμός πιστεύει πως ναι. Ας εξετάσουμε όμως ακροθιγώς τον μεγάλο ασθενή του αιώνα μας, την αντιπροσωπευτική Αστική Δημοκρατία, πριν καταλήξουμε επ’ αυτού…
Η δημοσίευση γίνεται ταυτόχρονα στην Σφήκα στον Άνεμο Αντίστασης και στο Great Chaos
Σημείωση: Το παραπάνω σύγγραμμα δεν θεωρείται ως θέσφατο αλλά αποτελεί την δική μας συνεισφορά στο ενιαίο δημοκρατικό κίνημα και είναι ανοικτό σε ευρεία διαβούλευση...
Συνεχίζεται
Κατεβάστε ολόκληρο το Μανιφέστο του Κοινωνισμού από ΕΔΩ
Διαβάστε όλα τα δημοσιευμένα κείμενα ΕΔΩ
Μέρος Δεύτερο: Στρατηγικό Σχέδιο
Η Μεταβατική Κυβέρνηση
Επανάσταση δεν σημαίνει χείμαρρους αίματος,
την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων κοκ.
Σημαίνει τον ριζικό μετασχηματισμό των θεσμών της κοινωνίας
(Κ. Καστοριάδης)
την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων κοκ.
Σημαίνει τον ριζικό μετασχηματισμό των θεσμών της κοινωνίας
(Κ. Καστοριάδης)
Η επικράτηση της Κοινωνιστικής Επανάστασης θα επέλθει, όπως προείπαμε, με πολιτικά μέσα. Τα όπλα θα τα πάρουμε μονάχα σε περίπτωση ένοπλης ξένης εισβολής. Δεν έχουμε σκοπό να σύρουμε τη χώρα σ’ έναν ακόμα καταστροφικό εμφύλιο, προκειμένου να επικρατήσουν οι απόψεις μας.
Πεποίθησή μας αποτελεί ότι ο ελληνικός λαός είναι αυτός που πρέπει να επιλέξει πώς θέλει να είναι αύριο η πατρίδα του. Αν δηλαδή αυτό που βιώνει σήμερα κι αυτό που του έχουν προδιαγράψει ως αναπόφευκτο μέλλον, είναι πράγματι το επιθυμητό γι’ αυτόν.
Για να μπορεί όμως κάποιος να επιλέξει, θα πρέπει προηγουμένως να του έχουν δοθεί επιλογές. Πολλή μέχρι σήμερα κριτική έχει ασκηθεί στο αποτυχημένο ελλαδικό μοντέλο, όμως κανείς δεν έχει παρουσιάσει μια αληθινή εναλλακτική στον ελληνικό λαό, ώστε να ζητήσει ειλικρινά κι επάξια την έγκρισή του.
Ο Κοινωνισμός δεν είναι ωστόσο ένα κίνημα καταγγελίας. Πιστεύουμε ότι μπορεί κανείς να καταρρίψει ένα αποτυχημένο μοντέλο, μόνο προτείνοντας ένα άλλο, λειτουργικό και συνεπές.
Στα παρακάτω θα παρουσιάσουμε σε αδρές γραμμές το πολιτικό-οικονομικό μοντέλο της Ελληνικής Πολιτείας, το στρατηγικό πλάνο του κινήματός μας.
Μόλις ο ελληνικός λαός μας δώσει τη δικαιοδοσία, ο πρώτος μας στόχος θα είναι η απελευθέρωση της χώρας από την Ευρωκρατορία. Μέχρι σήμερα η σχετική συζήτηση εξαντλήθηκε στο περιβόητο ζήτημα του νομίσματος, πράγμα που εντέλει αποπροσανατόλισε τα λαϊκά στρώματα, που δεν οφείλουν να γνωρίζουν τα οικονομικά σαν την αλφαβήτα. Κατά τη δική μας εκτίμηση, το πρόβλημα είναι πρωτίστως πολιτικό, ζήτημα δηλαδή βούλησης, παρά οικονομικό και πολύ λιγότερο νομισματικό.
Μοντέλα άμεσης απεξάρτησης της χώρας από την οικονομική κατοχή έχουν ευτυχώς παρουσιαστεί μέχρι σήμερα, αν και κανένα ολοκληρωμένο. Κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος, οι τεχνοκρατικές λεπτομέρειες μέλλουν να καθοριστούν, μέσα από ευρύ διάλογο κι εκτεταμένη ζύμωση στα πλαίσια της εξεγερμένης κοινωνίας. Η συλλογική διάνοια έχει πολλά περισσότερα να συνεισφέρει απ’ ό,τι εμείς.
Σε πολύ γενικές γραμμές, και μόνο για να δοθεί ένα πολιτικό στίγμα των πραγματικών μας προθέσεων, θα πούμε ότι μόλις μας δοθεί η δικαιοδοσία, τα πρώτα βήματα της Μεταβατικής Κυβέρνησης πρόκειται χοντρικά να είναι τα εξής:
- Έξοδος από την Ευρωζώνη, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
- Καταγγελία του χρέους ως επαχθούς και παράνομου και αναστολή της εξυπηρέτησής του. Οι δανειακές συμβάσεις και τα μνημόνια καταστρατηγούν την ίδια την ευρωπαϊκή νομοθεσία και θα πρέπει άμεσα να καταγγελθούν. Η Ελλάδα θα αποταθεί στα διεθνή δικαστήρια και στον ΟΗΕ με απολύτως νομικά τεκμηριωμένο αίτημα διαγραφής του χρέους και ακύρωσης των παράνομων δανειακών συμβάσεων.
- Διεκδίκηση των γερμανικών χρεών προς την Ελλάδα, καθώς και διεκδίκηση αποζημιώσεων από τους «θεσμούς» της Ευρωκρατορίας για την αποδεδειγμένη καταστροφή που προκάλεσε η πρόσφατη επέμβασή τους στη χώρα.
- Υιοθέτηση εθνικού νομίσματος, το οποίο θα ονομάζεται Οβολός. Δεν επιθυμούμε σε καμμία περίπτωση να θυμίζει έστω και συνειρμικά το εξευτελισμένο νόμισμα της δισεκατονταετούς ιστορίας του αποτυχημένου ελλαδικού κράτους.
- Καθ’ όσον χρόνο απαιτηθεί για την εκτύπωση και την κυκλοφορία του Οβολού, οι εσωτερικές συναλλαγές θα γίνονται αποκλειστικά με ηλεκτρονικό άυλο τρόπο. Ωστόσο δεν πρόκειται εντέλει να καταργήσουμε τα μετρητά, καθώς πιστεύουμε ότι αυτό αποτελεί βαρύτατο οικονομικό ολοκληρωτισμό και δεν συνάδει με τις ιδέες και τις επιδιώξεις μας.
- Τα ευρώ που κυκλοφορούν στην επικράτεια θα συλλεχθούν από την Μεταβατική Κυβέρνηση. Θα απαγορευτεί αυστηρά η χρήση τους σε κάθε μορφής μαύρη αγορά, αφού ο μαυραγοριτισμός υπήρξε πληγή για τη χώρα κι οι μνήμες είναι ακόμα ζωντανές. Ίσως κάποιοι θα μπουν στον πειρασμό να βελτιώσουν τη θέση τους έναντι των υπόλοιπων, με αυτόν τον χθαμαλό τρόπο. Θα συνειδητοποιήσουν όμως, αντιμετωπίζοντας βαριές κυρώσεις, ότι η μαύρη αγορά χρήματος δεν φέρνει την ευτυχία.
- Αυτό το χρήμα θα χρησιμοποιηθεί ως συνάλλαγμα για την προμήθεια των απαραίτητων υλικών για την λειτουργία της χώρας, καυσίμων κλπ, αλλά και για την προμήθεια του μηχανολογικού εξοπλισμού, απαραίτητου για την παραγωγική μας ανασυγκρότηση. Σε αυτά τα πλαίσια θα γίνει αυστηρή αξιολόγηση των εισαγωγικών μας αναγκών. Μέρος αυτών θα καλυφθεί με διακρατικές συμφωνίες και αλληλόχρεους λογαριασμούς, αν και οι τεχνικές λεπτομέρειες ξεφεύγουν από τους σκοπούς του παρόντος συγγράμματος.
- Αυτό που μπορούμε να διευκρινίσουμε, είναι ότι σε πρώτη φάση στοχεύουμε σε μια νομισματική πολιτική μη υποτιμήσιμου Οβολού. Το νόμισμα δεν θα είναι διαπραγματεύσιμο στις αγορές και η ελληνική οικονομία θα μπει σε καθεστώς προστασίας από την διεθνή κερδοσκοπία και ελέγχου των κινήσεων κεφαλαίων, εισροών κι εκροών. Αυτά θα ισχύουν μέχρι η παραγωγή να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο κι η χώρα να ισορροπήσει οικονομικά, οπότε και θ’ αρχίσει η σταδιακή χαλάρωση της νομισματικής και οικονομικής πολιτικής.
Παράλληλα:
- Εξυγίανση του Δικαστικού συστήματος, καθαίρεση των επίορκων ανώτατων δικαστών και βαθιά διερεύνηση των περιουσιακών τους στοιχείων και όλων των αποδείξεων για τα παραδικαστικά κυκλώματα.
- Εθνικοποίηση της ΤτΕ κι όλου του τραπεζικού συστήματος και παραπομπή στη δικαιοσύνη των χρεωκοπημένων τραπεζιτών, που για τη δική τους σωτηρία απαίτησαν και προκάλεσαν την καταστροφή της χώρας. Γενική Σεισάχθεια για νοικοκυριά κι επιχειρήσεις.
- Εθνικοποίηση κάθε άλλης δημόσιας περιουσίας (αεροδρόμια, λιμάνια, κλπ), που θα έχει μέχρι τότε ξεπουληθεί από το δωσίλογο πολιτικό και οικονομικό ελλαδικό σύστημα.
- Ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ.
- Παραπομπή του υπάρχοντος πολιτικού προσωπικού, τουλάχιστον των κυριότερων υπεύθυνων (πρώην πρωθυπουργών, υπουργών κλπ), για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας. Θα επιδιώξουμε την αυστηρότερη δυνατή καταδίκη όσων αποδειχτούν ένοχοι.
- Βαθύτατη διερεύνηση των διαχρονικών οικονομικών σκανδάλων των Κοτζαμπάσηδων και των υποτακτικών τους. Κάθαρση της ελληνικής οικονομίας και δημόσιας διοίκησης, νέμεση στην μακροχρόνια ανομία τους. Δεν θα χρειαστεί να κατασκευαστούν ένοχοι. Οι ένοχοι είναι ήδη γνωστοί στην ελληνική κοινωνία. Η άμεση, πλήρης και αναδρομική κατάργηση όλων των αισχρών ασυλιών που ολάκερο το σύστημα επιφύλαξε για τον εαυτό του, θα κάνει τη διαφορά μεταξύ πραγματικής δικαιοσύνης και του σαθρού σημερινού συστήματος της μόνιμης συγκάλυψης τεράστιων οικονομικών κι εθνικών εγκλημάτων.
- Τέλος, η εγκαθίδρυση της Ελληνικής Πολιτείας θα συμβεί, μέσω σύγκλησης συντακτικής εθνοσυνέλευσης, με πολύ ευρεία εκπροσώπηση των πολιτών. Πέρα από τις θεμελιώδεις αρχές του Κοινωνιστικού μοντέλου, που θα παρουσιάσουμε παρακάτω, και τα απαραίτητα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, θα επιδιώξουμε το νέο Ελληνικό Σύνταγμα να περιέχει ρητή απαγόρευση του εξωτερικού δανεισμού, σε ποσό άνω του 30% του εγχώριου ΑΕΠ κι αυτό μόνο για περιπτώσεις μεγάλης σπουδαιότητας έργων υποδομής, τα οποία θα πρέπει να έχουν πρόβλεψη απόσβεσης του δανειακού κόστους μέσα σε μια δεκαετία από την παράδοσή τους. Επίσης, τα αδικήματα της απιστίας, της δωροδοκίας, της υπεξαίρεσης και της κατάχρησης δημόσιου χρήματος, θα κατονομαστούν ως ιδιώνυμα και θα διώκονται με όρους Εθνικής Προδοσίας. Η Ελληνική Πολιτεία δεν πρόκειται να απολέσει τη μνήμη των αιτίων της καταστροφής και δεν θα επιτρέψει την επανάληψη των ίδιων παθογενειών.
Όμως Μεταβατική Κυβέρνηση δεν σημαίνει Δικτατορία. Ούτε πρόκειται να λάβει τη δικαιοδοσία με κάποιου είδους πραξικόπημα. Η υφαρπαγή της εξουσίας δεν αποτελεί επιδίωξή μας, ούτε συνάδει με τις ιδέες μας.
Ο Κοινωνισμός θα επικρατήσει υπό το θέλημα του λαού, ειδάλλως θα αποτύχει σε πρωταρχικό επίπεδο. Θέλουμε να ενώσουμε τους Έλληνες, όχι να τους διχάσουμε και πάλι.
Δεν θα επιβληθεί λογοκρισία. Οι ιδέες μας είναι τόσο ισχυρές, που κάτι τέτοιο δεν θα μας εξυπηρετεί. Απεναντίας, η οικουμενική μας υπόσταση θα έχει ανάγκη την ελεύθερη διάδοση των ιδεών, για να απευθυνθεί στις εργατικές τάξεις της Ευρώπης προς συμπαράσταση.
Χρειαζόμαστε τη στήριξη του λαού σε όλα τα επίπεδα. Οι λαϊκές δυνάμεις θα πρέπει να είναι δυναμικά ενεργές και να μπορούν να αυτοοργανώνονται και να ανθίστανται στις δυνάμεις της διεθνούς προπαγάνδας, που βεβαίως θα οργιάσει σε κείνο το διάστημα.
Μια τέτοια κοινωνική κινητοποίηση μπορεί να συμβεί μόνο σε συνθήκες ελεύθερης αλληλεπίδρασης. Όχι με τανκς και αστυνομικά μέτρα. Η αστυνομία θα έχει καλύτερες και πιο επείγουσες δουλειές να κάνει κείνο τον καιρό, παρά να παραφυλάει τον λαό, και ο στρατός θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή για να διαφυλάξει τα εθνικά μας σύνορα.
Η αυστηρότητά μας θα εξαντληθεί στους επίορκους κουστουμαρισμένους κατσαπλιάδες, επί εγκλημάτων για τα οποία βοά ολάκερη η πλάση.
Κάθε μας τέτοια ενέργεια θα αυξάνει τη συμπαράσταση του λαού, που θα βλέπει τις υποσχέσεις για πρώτη φορά να εκπληρώνονται κι αυτούς που τόσα χρόνια ξεδιάντροπα τον καταπίεζαν και τον λοιδορούσαν, να παίρνουν επιτέλους το δρόμο της δικαιοσύνης.
Στα ειδικά δικαστήρια που θα συστήσουμε, θα προστεθεί λαϊκό σώμα ενόρκων, κατά το αμερικάνικο πρότυπο.
Όσοι καλοταϊσμένοι του απερχόμενου πολιτικού συστήματος και της κομματικής ευνοιοκρατίας επιχειρήσουν να δημιουργήσουν δυσαρέσκεια και να προκαλέσουν αντιδράσεις, καθώς θα μυρίζονται την απώλεια των προνομίων τους, θα βρουν μπροστά τους ενωμένο το Ταξικό Έθνος και θ’ αναγκαστούν να λουφάξουν, όπως πάντοτε γνωρίζουν να κάνουν σε δύσκολες συνθήκες.
Κείνες θα ‘ναι μέρες ανάτασης και χαράς, θα μείνουν χαραγμένες στη συνείδηση των Ελλήνων σαν Επανάσταση κι Αναγέννηση, μέρες Κοσμογονίας.
Σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Επανάσταση θα εξαπλωθεί ραγδαία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα έχουν πολλά προβλήματα στην αυλή τους, για να μπορούν να μας χτυπήσουν ενωμένες και σύσσωμες, όπως θα ήταν λογικό να περιμένει κανείς από δαύτες.
Η επικοινωνιακή μας πολιτική ωστόσο, καθ’ όλη τη διάρκεια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, θα είναι τέτοια, που όσο περισσότερο προσπαθούν να χτυπήσουν την Κυβέρνησή μας, τόσο μεγαλύτερες αντιδράσεις αυτό θα προκαλεί στην κοινή τους γνώμη.
Η αυστηρότητα η οποία διαπνέει το σχέδιό μας, κατά την αδρή περιγραφή των στόχων της Μεταβατικής Κυβέρνησης, δεν αποτελεί βασική αρχή του Κοινωνισμού. Μια ζωντανή κοινωνία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει μέσα σε περιβάλλον υπερβολικής αυστηρότητας, ακόμα κι αν αυτή θεωρηθεί για κάποιους δίκαιη.
Πρόκειται για ένα απαραίτητο ενδιάμεσο στάδιο, με στόχο την απελευθέρωση της χώρας και του λαού από την ξένη επιβολή και από τους ντόπιους τοποτηρητές της.
Η ανοικοδόμηση της Ελλάδας, μετά από διακόσια χρόνια Κοτζαμπάσικου πλιάτσικου, εν μέσω ανθρωπιστικής κρίσης και διεθνούς χάους, υπό συνθήκες έσχατης διαφθοράς, δεν μπορεί να γίνει με μοίρασμα λουλουδιών. Η απόδοση Δικαιοσύνης για πολύ σοβαρά κι αποδεδειγμένα εγκλήματα, οφείλει να είναι αυστηρή, ειδάλλως δεν θα ‘ναι δίκαιη. Για να μπορεί να διαθέτει αύριο η Δικαιοσύνη μας τη χάρη της επιείκειας, πρέπει ν’ αποδείξει σήμερα τη σοφία της αυστηρότητας. Αλλιώς το ζύγι δε θα ‘ναι πια ποτέ σωστό.
Η Δημοκρατία μας, η Ελληνική Πολιτεία, θα στηθεί πάνω στην προσαρμογή ανάμεσα στην Αυστηρότητα και την Επιείκεια. Και το μέτρο της προσαρμογής αυτής δεν θα το κατέχει κανένας πεφωτισμένος, παρά ο ίδιος ο λαός, ο Αριστοτελικός Πολίτης του μέλλοντος.
Η αίσθηση περί δικαίου θα είναι συνισταμένη της βούλησης της ίδιας της κοινωνίας, υπό το φως μιας Ελληνικής Ανθρωπιστικής Παιδείας, για την οποία θα μιλήσουμε συνοπτικά στα παρακάτω.
Πολλοί θα βιαστούν να χαμογελάσουν σε τούτο το σημείο. Όταν αναφέρεται ο λαός ως εγγυητής του πολιτεύματος, τις περισσότερες φορές υποκρύπτεται από πίσω κάποια νέα ελίτ, που θα βάλει τον εαυτό της να καθίσει στο σβέρκο των υπόλοιπων, ενώ ευαγγελίζεται τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία. Πόσες φορές άραγε είδαμε τούτο το έργο κατά τους προηγούμενους αιώνες.
Ο Κοινοτισμός όμως ανήκει σε τούτο τον αιώνα, τον οποίο δεν εννοεί να δεχτεί ως απλή συνέχεια κι επανάληψη του 20ου των δεκάδων εκατομμυρίων θυμάτων πολέμων. Βρισκόμαστε στην εποχή που το παλιό έχει πεθάνει κι εμείς οραματιζόμαστε να είμαστε το νέο που θα γεννηθεί, όχι τα τέρατα που περιδιαβαίνουν στο ενδιάμεσο.
Κάποιοι άλλοι πάλι, θ’ αρχίσουν να καγχάζουν. Αν δεν υπάρχει μια ελίτ, θα πούνε, να οργανώνει το πόπολο, μόνο εικόνες χάους και οχλοκρατίας μπορούν να μας έρθουνε στο νου.
Εμείς είμαστε ωστόσο κείνοι που θα γελάσουν τελευταίοι. Η Ελληνική Πολιτεία είναι ένα πρότυπο μοντέλο άμεσης δημοκρατίας, μελετημένο ώστε ν’ απαντάει στη πράξη στα παραπάνω ερωτήματα.
Δεν χρειάζεται καμιά ελίτ, πολιτική ή πνευματική, να της υποδείξει το σωστό, όμως έχει τον τρόπο να μην εκπίπτει στην οχλοκρατία. Ένα λειτουργικό μοντέλο ικανό να αυτοοργανώνεται και να προσαρμόζεται διαχρονικά στις ανάγκες του εσωτερικού κι εξωτερικού του περιβάλλοντος, ένα πρότυπο ζωντανής αυτόνομης κοινωνίας. Είναι κάτι τέτοιο δυνατόν; Ο Κοινωνισμός πιστεύει πως ναι. Ας εξετάσουμε όμως ακροθιγώς τον μεγάλο ασθενή του αιώνα μας, την αντιπροσωπευτική Αστική Δημοκρατία, πριν καταλήξουμε επ’ αυτού…
Η δημοσίευση γίνεται ταυτόχρονα στην Σφήκα στον Άνεμο Αντίστασης και στο Great Chaos
Σημείωση: Το παραπάνω σύγγραμμα δεν θεωρείται ως θέσφατο αλλά αποτελεί την δική μας συνεισφορά στο ενιαίο δημοκρατικό κίνημα και είναι ανοικτό σε ευρεία διαβούλευση...
Συνεχίζεται
Κατεβάστε ολόκληρο το Μανιφέστο του Κοινωνισμού από ΕΔΩ
Διαβάστε όλα τα δημοσιευμένα κείμενα ΕΔΩ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου