Οι Αδελφοί της Θλίψης





Δημοσιεύτηκε σε έντυπη μορφή, στο συλλογικό έργο
"Γιορτή Ποιητών", της Διεθνούς Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών", 
από τις εκδόσεις Ωρίων




Από την άφωτη πλευρά του φεγγαριού
ήρθε αυτή οπού κανείς δε θ’ αντικρίσει
και όποιον άγγιξαν οι νότες του βιολιού
τ’ άσβεστα μάγια της δε μπόρεσε να λύσει

Ποιο μυστικό τρύπωσε λάθρα απ’ το παράθυρο
και του συλλάβισε δειλά το όνομά της;
Μια νυκτωδία που φτερούγισε μες στ’ άπειρο
και τον ανάγκασε στον άθεο έρωτά της

Τ’ άλλο πρωί ο κόσμος έμοιαζε μικρός
και τα ουράνια αναδιπλώνονταν μπροστά του
για τόσα χρόνια λες και ήτανε νεκρός
σάμπως να λιώσανε τα χιόνια στην καρδιά του

Μετά απαρνήθηκε ό,τι είχε και δεν είχε
και την ελπίδα του για λύτρωση τη φρούδα
γνώση βαριά και αδυσώπητη κατείχε
κάποιοι θυμούνται πως τον έλεγαν Ιούδα

Ποιος θα σηκώσει τον σταυρό των ταπεινών;
Είν’ ο Θεός αγάπη, μήπως είναι μίσος;
Είναι η βία και το δίκιο των φτωχών;
Ήταν εκείνος που τον χλεύαζε το πλήθος;

Με πόνο έπραξε το ύστατο που ετάχθη
μ’ ένα φιλί του να προδώσει ό,τι αγαπούσε
πήρε τη θλίψη των ανθρώπων και τα άχθη
μες στην ψυχή του και μονάχος κουβαλούσε

Είχε κατέβει της αισχύνης τα σκαλιά
ένα προς ένα και πιο κάτω δεν γινόταν
απ’ τις αυλές τον αλυχτούσαν τα σκυλιά
και μυξοκλαίγαν τα παιδιά όταν φαινόταν

Υπάρχουν πράγματα οι λέξεις που δεν λένε
και πράξεις πέρ’ από συγχώρεση και τύψεις
του μαγεμένου δοξαριού οι τόνοι φταίνε
κανείς δε γνώρισε τους Αδελφούς της Θλίψης

Σχόλια

  1. Το δεύτερο μέρος της Τριλογίας του Περιπλανώμενου, μετά το Δρόμο. Εντάσσεται λοιπόν αυτοδικαίως στο αρχέτυπο του Ερημίτη. Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να ψάξει και να βρει περισσότερα για τη μυθική Αδελφότητα της Θλίψης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου